Laat ik zeg dat ik Chelsea fan werd einde jaren 90 begin the 00's. Ik was nog heel klein en ik kan me nog de tijden van Di Matteo, Zola, Vialli etc herinneren. Ik kan mij nog herinneren dat Chelsea Stuttgart had verslagen in de final van de UEFA Cup. Real Madrid werd verslagen in de Super Cup en mijn broer die juichte alsof hij een lotto had gewonnen.
Die prachtige goal van Di Matteo tegen Arsenal zag ik hoe mijn broer een fanatieke Chelsea supporter was. Langzaam begon ik ook zijn richting te gaan. Ik had ook voor Arsenal kunnen zijn omdat mijn stief vader destijds mij steeds probeerde te overtuigen met Arsenal en ik ze op een gegevn moment ging volgen puur uit de interesse en de verhalen van mijn stief vader maar, ik ging toch richting Chelsea omdat mijn broer daar meer invloeden in had en ik het eigenlijk wel leuker vond om met hem voor Chelsea te juichen. In die periode hield ik meer van het NBA basketbal dan voetbal. Sterker, ik kon nooit een wedstrijd 90 minuten lang volhouden, het lag weliswaar ook aan mijn leeftijd.
Ik ben steeds meer bewuster van fan naar supporter overgeschakeld van Chelsea. De afgelopen jaren heb ik heel veel geleerd en heb ik meer verstand van het spelletje zelf.
Ik zal de tijden dat nieuwe spelers als, Lampard, Duff etc kwamen, Damien Duff, Joe Cole nooit vergeten. Ik kijk er nu toch wel met een soort heimwee gevoel dat ik die tijden mis omdat ik voor het eerst werd geïntroduceerd met voetbal en Chelsea. Ah die shirt van Gudjoshnson heb ik nog steeds en die van Gullit. Mijn broer zijn favoriete spelers was Gudjohnson, die momenten alles zitten nog vers in het geheugen. Langzamerhand werd Gudjohnson ook een held voor mij. Misschien zijn onze legendes voor vele voetbal supporter geen legendes, maar voor mij voelt dat zeker wel en krijgt nu zlef tijdens het schrijven rillingen van de tijden vlak voordat wij definitief een topclub werden.
Het waren echt prachtige tijden. Mensen vinden en vonden het altijd raar dat ik voor Chelsea was en ben in Nederland. Voor mij was dat normaal omdat mijn hele gezien(vader broer en ik zelf) fanatieke Engelse voetbal supporters waren sinds dag een terwijl wij niets met Engeland te maken hebben.
Sowieso buiten een Chelsea supporter ben ik ook een grote Engelse voetbal supporter met onder anderen de Championship en de lagere divisies inclusief de reserves en jeugd. ik heb altijd genoten van de beladen confrontaties tussen Arsenal - Manchester United en de prachtige derby's. Elke Engelse club is prachtig en zou ik best weleens naar toe willen gaan.
Mijn eerste bezoek aan Stamford Bridge was in 2009 Chelsea-Tottenham, die dag zal ik nooit vergeten. In diezelfde jaar woonden wij slechts iets meer dan een half jaar in Engeland i.v.m privé zaken heb ik die tijden nog enkele wedstrijden bezocht.
Als ik nu kijk langer dan een decennium 2012, denk ik tpch dat mijn leukste herinneringen van Chelsea toch wel van rond 2002, 2003, en het seizoen dat Mourinho kwam in die periodes met nieuwe mensen als, Carvalho, Drogba, Cech, Del Horno, Robben, Crespo tijden enz.
klinkt misschien raar, maar stiekem mis ik die tijden dat Chelsea nog geen Europese grootmacht werd maar vlak daarvoor, toen was ik sowieso klein en was alles heel nieuw en had ik nog zo een heel andere beeld.
Het is een beetje lastig om mijn favoriete spelers bij Chelsea aan te wijzen omdat bijna iedereen dat wel is op zijn eigen manier.
Paar favorieten, Terry, Gudjohnson, Duff, Joe Cole, Lampard, Makelele, Essien.
Momenteel zijn dat de 3 legendes Lamarpard-Drogba-Terry, Cech(legend), en e nieuwlingen Ramires & David Luiz(2012).
i.v.m mijn muziek zat ik er overigens erover na te denken om een Chelsea Rap Anthem te maken.
Website
Vind alle berichten
